De elektrische gitaar werd al uitgevonden in de jaren 30 van de vorige eeuw. De gitaar is voorzien van elementen, dat zijn magneten met een spoel van koperdraad er om heen. Het magnetisch veld van het element wordt verstoord door de trillingen van de stalen snaren en de elektrische stroom die zo ontstaat gaat via een kabel naar de versterker.
In de jaren 50 werden de eerst elektrische Gibson en Fender gitaren op de markt gebracht en eigenlijk meteen al vanaf die tijd is de elektrische gitaar het belangrijkste en populairste instrument in de pop- en rockmuziek. Toonaangevende gitaristen zijn bijvoorbeeld Chuck Berry (rock&roll), Mark Knopfler, Steve Vai (rock), BB King, Eric Clapton (Blues) Joe Pass en John Scofield (Jazz)
Er zijn soorten elektrische gitaren: sold-body gitaren, die van een massief stuk hout zijn gemaakt, de hollow-body, die twee holle ruimtes heeft naast een massief stuk in het midden en de hollow-body, dat is een gitaar met een klankkast waar een elemant op zit.
Een elektrische gitaar bespeel je met je vingers of met een plektrum. Doordat gitaristen in de jaren 60 begonnen met het oversturen van hun versterkers onstond een heel nieuw scala van mogelijkheden omdat het gitaargeluid dan rijk wordt aan boventonen en door sustain en feedback in principe eindeloos kan doorklinken. Sinds die tijd zijn gitaristen ook steeds meer verschillende elektronische effekten gaan gebruiken zoals bijvoorbeeld chorus, delay (echo), flanger of wah-wah. Daarmee is de elektrische gitaar een van de meest veelzijdige instrumenten die er is. Vraag nu een gratis proefles aan voor elektrische gitaarles!
